درس هفتاد ودوم امام شناسي
فرهادم و شور عشق شيرين دارم
اميّد لقاي يار ديرين دارم
طاقت زكفم رفت وندانم چه كنم
يادش همه شب در دل غمگين دارم
@پاداش منتظران /قسمت دوم
امام باقر(عليه السلام) فرمود:
«روزي پيامبر در حضور گروهي از اصحاب خود فرمود: خدايا برادران مرا به من نشان ده! و اين جمله را دو بار فرمود: اصحاب حضرت گفتند: اي رسول خدا آيا ما برادران تو نيستيم؟!
فرمود: خير، شما اصحاب من هستيد و برادران من قومي هستند در آخرالزمان؛ كه به من ايمان مي‌آورند و حال آنكه هرگز مرا نديده اند! خداوند آنها را به اسم خود و پدرانشان به من معرفي كرده است... استواري هر يك از ايشان در دين خود از كندن خارهاي گون در شب تاريك و به دست گرفتن آتش گداخته، سخت‌تر است. آنها مشعل‌هاي هدايت هستند كه خداوند آنها را از فتنه‌هاي تيره و تار نجات مي‌بخشد.» ( 4 )
و پيامبر اسلام(صلي الله عليه و آله وسلم) فرمود:
«خوشا حال كسي كه قائم اهل‌بيت مرا درك كند و حال آنكه پيش از قيامش به او اقتدا كرده باشد. با دوستان او دوستي و از دشمنان او بيزاري جسته باشد و امامان پيش از او را نيز دوست داشته باشد. آنها رفقاي من و صاحبان دوستي و مودت من و گرامي ترين امت من نزد من هستند.» ( 5 )
و اينان كه به چنين مقام و رتبه‌اي نزد پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) دست يافته‌اند به شرف
خطاب حضرت دوست مشرف مي‌شوند! آن هم ندايي كه مملوّ از محبّت و عشق است و حكايت
از نهايت تقرّب و نزديكي آنها به محضر حضرت حق دارد.
امام باقر(عليه السلام) فرمود:
«روزگاري بر مردم مي‌آيد كه امامشان غايب خواهد بود پس خوشا حال آنان كه در آن زمان بر امر (ولايت) ما استوار بمانند. به راستي كه كمترين پاداش آنها اين است كه حضرت پروردگار آنها را ندا مي‌دهد كه: اي بندگان من، به سرّ من (و امام غايب) ايمان آورديد و او را تصديق كرديد پس شما را بشارت باد به پاداش نيكوي من، شما به حقيقت بندگان من هستيد. اعمال شما را مي‌پذيرم و از خطاهاي شما مي‌گذرم و به (بركت) شما باران را بر بندگانم نازل مي‌كنم و بلا را از ايشان مي‌گردانم و اگر شما (در ميان مردم) نبوديد حتماً عذاب خود را ]بر مردم گنهكار[ مي‌فرستادم.» ( 6 )
ولي به راستي چه چيز منتظران را آرام مي‌كند و انتظار آنها را پايان مي‌دهد؟
چه چيز روشني چشم ايشان است و دل بي قرار آنها را قرار و آرام مي‌بخشد؟
آيا آنان كه عمري به جادّه انتظار چشم دوخته‌اند و در همين مسير با همه سختي هايش راه
پيموده‌اند تا به دشت سر سبز موعود منتظر پاي گذارند به پاداشي كمتر از هم نشيني با
محبوب و معشوق خود راضي مي‌شوند؟!
و چه فرجامي از اين زيباتر و چه لحظه‌اي از اين باشكوه تر!
امام كاظم(عليه السلام) فرمود:
«خوشا حال شيعيان ما، آنان كه در زمان غيبت قائم ما به ريسمان دوستي ما، چنگ زنند
و بر دوستي، و بيزاري از دشمنانمان استوار بمانند. آنها از ما هستند و ما از آنها. آنها به پيشوايي ما راضي شدند (و امامت ما را پذيرفتند) و ما نيز به شيعه بودن آنها راضي و خشنود شديم. خوشا حال ايشان!! به خدا قسم اينان در قيامت با ما و در رتبه و درجه ما خواهند بود.» ( 7 )
--------------------------------------------
4. همان، ص 123.
5. كمال الدين، ج 1، باب 25، ح 2، ص 535.
6. همان، باب 32، ح 15، ص 602.
7. همان، ج 2، باب 34، ح 5، ص 43.
سايت ازمون مجازي فرهنگيان
اللهم عجّل لوليك الفرج والعافية والنصر واجعلني من أعوانه وانصاره آمين
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
